เป็นภาวะมีอันตรายร้ายแรง จากการที่เชื้อหรือพิษของแบคทีเรียแพร่กระจายเข้าสู่กระแสเลือดไปทั่วร่างกาย อาจทำให้เกิดภาวะช็อกจนเสียชีวิตได้
สาเหตุ
มักพบเป็นภาวะแทรกซ้อนในผู้ป่วยที่มีภูมิคุ้มกันต่ำ ซึ่งเป็นภาวะแทรกซ้อนของโรคติดเชื้อแบคทีเรียที่ไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้องตั้งแต่แรก โรคที่พบได้บ่อย เช่น โรคติดเชื้อของทางเดินปัสสาวะ ปอดอักเสบ เยื่อบุช่องท้องอักเสบ ปีกมดลูกหรือเยื่อบุมดลูกอักเสบ ถุงน้ำดีอักเสบ ท่อน้ำดีอักเสบ ไทฟอยด์ เยื่อบุหัวใจอักเสบเรื้อรัง บาดแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกรุนแรง โรคติดเชื้อแบคทีเรียของผิวหนัง เป็นต้น
อาการ
มักพบว่าผู้ป่วยจะมีอาการไข้สูง หนาวสั่น อาจมีไข้สูงเป็นพักๆ หรือจับไข้ตลอดเวลา มีอาการซึม กระสับกระส่าย เบื่ออาหาร ซีด เหลือง ตามตัวมีจุดแดงจ้ำเขียวขึ้น หรือมีเลือดออกตามส่วนต่างๆ เช่น เลือดกำเดา เลือดออกตามไรฟัน อาเจียนเป็นเลือด ถ่ายเป็นเลือด เป็นต้น หากปล่อยทิ้งไว้จะทำให้เกิดภาวะช็อกได้ เช่น ความดันตก หายใจหอบ ปัสสาวะออกน้อย ต่อมาจะเกิดภาวะไตวาย และตายในที่สุด
สิ่งตรวจพบ
มักตรวจพบว่าผู้ป่วยมีไข้สูง ซีดเหลือง จุดแดงจ้ำเขียวตามตัว อาจคลำได้ตับโต ม้ามโต
ภาวะแทรกซ้อน
อาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนจากภาวะไตวาย ช็อก ภาวะเลือดจับเป็นลิ่มทั่วร่างกาย
การรักษา
หากไม่แน่ใจหรือสงสัยควรนำผู้ป่วยส่งโรงพยาบาลทันที และควรให้น้ำเกลือไประหว่างทางก่อนถึงโรงพยาบาลด้วยหากผู้ป่วยมีภาวะช็อกเกิดขึ้น
เมื่อถึงโรงพยาบาลแพทย์มักทำการตรวจเลือด ตรวจปัสสาวะ เอกซเรย์ นำเลือดหรือปัสสาวะไปเพาะเชื้อ และตรวจพิเศษอื่นๆ
แพทย์มักให้การรักษาโดยให้ยาปฏิชีวนะตามชนิดของเชื้อที่เป็นสาเหตุ เช่น ฉีดเพนิซิลลินขนาดสูงๆ หรือฉีดเจนตาไมซิน คาร์เบนิซิลลิน เซฟาโลสปอริน หรือยาปฏิชีวนะอื่นๆ และให้การรักษาไปตามอาการที่พบ เช่น ให้น้ำเกลือ ให้เลือด ล้างไต เป็นต้น
ข้อแนะนำ
ควรนำผู้ป่วยส่งโรงพยาบาลโดยเร็วหากพบว่าเป็นไข้เรื้อรังนานกว่า 1-2 สัปดาห์ หรือเป็นโรคติดเชื้อซึ่งได้รับยาปฏิชีวนะ 3-4 วันแล้วไข้ยังไม่ลด หากปล่อยไว้อาจกลายเป็นโลหิตเป็นพิษแทรกซ้อนจนยากแก่การรักษา และทำให้สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายสูงมากขึ้น