หรือจะเรียกว่า เซลล์บำบัด(Cellular Therapy) หรือวิธีการเซลล์บำบัดโดยใช้เซลล์สด(“Fresh-cell” method of cellular therapy) เป็นการนำเอาเซลล์ที่มีสุขภาพดีจากสัตว์ที่ยังไม่เกิดมาปลูกฝังลงในร่างกายมนุษย์ เพื่อการรักษาโรค รวมทั้งทำให้ร่างกายมีชีวิตชีวา และรักษาโรคที่เกี่ยวข้องกับความเสื่อมของสังขาร
ในทศวรรษที่ 1930 มีศัลยแพทย์และผู้เชี่ยวชาญด้านต่อมไร้ท่อที่มีชื่อเสียงโด่งดังชาวสวิสอยู่คนหนึ่งชื่อ นายแพทย์พอล นีฮันส์ ได้พัฒนาวิธีการชุบชีวิตเซลล์ที่เรียกว่า การบำบัดด้วยเซลล์เป็นๆ หรือ live Cell Therapy เขาได้เป็นผู้บุกเบิกนำเอาวิธีนี้มาใช้รักษาผู้ป่วยที่มีโรคเกี่ยวกับความเสื่อมของสังขารชนิดต่างๆ อย่างมากมาย
อวัยวะและระบบอวัยวะต่างๆ ที่อ่อนแอลงเพราะความชราภาพ และ/หรือโรคเรื้อรัง สามารถนำการบำบัดด้วยเซลล์เป็นๆ มาใช้ฟื้นฟูได้ วิธีนี้จะได้ผลก็ต่อเมื่ออวัยวะที่ผิดปกตินั้นยังคงสามารถมีปฏิกิริยาต่อการกระตุ้นได้อยู่
ประโยชน์ที่มีอีกอย่างหนึ่งก็คือ ช่วยเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกัน โดยปกติจะใช้เซลล์จากลูกวัวที่ยังไม่เกิด เพราะยังมิได้พัฒนาระบบภูมิคุ้มกันขึ้นมาจึงทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของคนไข้ไม่ปฏิเสธหรือต่อต้านเซลล์ของมัน และการรักษามะเร็งวิธีหนึ่งก็ได้ถูกนำวิธีการนี้มาใช้ เป็นการรักษานอกระบบชนิดที่เรียกว่า ภูมิคุ้มกันบำบัด(immune-therapy)
ได้รับการยืนยันข้อเท็จจริงแล้วว่าการบำบัดด้วยเซลล์เป็นๆ จากเซลล์ของตัวอ่อนที่ยังไม่เกิดนั้น เมื่อนำมาฉีดเข้าไปในร่างกายมันก็จะเดินทางไปยังอวัยวะชนิดเดียวกับที่เป็นที่มาของมัน เช่น ถ้าเป็นเซลล์ตับก็จะเดินทางไปยังตับ ทำให้กิจกรรมของเซลล์นั้นๆ ในมนุษย์มีชีวิตชีวาขึ้น โดยจะไปกระตุ้นให้มีการฟื้นฟูการทำงาน
การบำบัดด้วยเซลล์เป็นๆ เพื่อยืดเวลาความมีชีวิตชีวาและรักษาลักษณะที่เยาว์วัยเอาไว้ จึงได้รับความนิยมในหมู่ผู้นำของโลกและคนที่มีชื่อเสียงในวงการบันเทิงมานาน
หากสนใจสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้จากหนังสือเรื่อง Live Cell Therapy ของนายแพทย์โวลแฟรม คูห์โน ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านต่อไร้ท่อ
วิธีการนี้ได้จัดให้มีขึ้นตามคลินิกการเยียวยานอกระบบหายแห่งในเม็กซิโกรวมทั้งคลินิกพิเศษบางแห่งในสวิตเซอร์แลนด์ แม้จะยังไม่ได้รับใบอนุญาตให้ใช้ในสหรัฐฯ ก็ตาม
เรียบเรียงโดย:สุวิชญ์ ปรัชญาปารมิตา