เป็นการใช้เทคนิคการบำบัดที่ต้องใช้มือกำกับในการจับดัด หรือขยับเขยื้อน เพื่อให้มีการเคลื่อนไหวได้ตามปกติ กล้ามเนื้อมีความยืดหยุ่นแข็งแรง และมีการเคลื่อนไหวของเนื้อเยื่ออวัยวะที่อยู่ภายในช่องท้อง
เป็นที่ทราบกันดีว่า สาเหตุจากความเครียดสามารถทำให้เกิดความตึงเกร็ง สามารถสะสมอยู่ในกล้ามเนื้อและกระดูกได้ การนวดอวัยวะภายในนอกจากกล้ามเนื้อที่เชื่อมโยงติดกับกระดูกจะได้ประโยชน์แล้ว ยังมีกล้ามเนื้อที่ควบคุมไม่ได้ที่สัมพันธ์อยู่กับอวัยวะภายในเหล่านี้ก็จะมีการตอบสนองต่อความเครียดด้วยเหมือนกัน
ความตึงเกร็งที่กล้ามเนื้อที่ควบคุมไม่ได้เหล่านี้สั่งสมไว้จะทำให้อวัยวะที่มันสัมพันธ์อยู่ด้วยเกิดอาการผิดปกติเสียทรงขึ้นมา ส่วนที่จะได้รับผลกระทบกระเทือนไปด้วยก็คือเนื้อเยื่ออีกมากมายที่ยึดอวัยวะต่างๆ เอาไว้ให้อยู่กับที่ ซึ่งเนื้อเยื่อเหล่านี้จะคอยรักษาช่องที่ตั้งของอวัยวะภายในให้อยู่ในสภาวะที่มีระเบียบ
หากอวัยวะเกิดบิดเบี้ยวเพราะอาการเกร็งและมีความตึงอย่างเรื้อรังเป็นเวลานานๆ ก็จะถูกรั้งให้เสียสมดุล เนื้อเยื่อเกี่ยวพันก็อาจจะแห้ง แล้วเชื่อมให้ติดเข้าด้วยกันได้ และทำให้อวัยวะต่างๆ เหล่านั้นไม่สามารถกลับคืนสู่ที่ตั้งตามปกติอย่างเคยของมันได้
อวัยวะภายในจะสามารถทำงานได้ถูกต้องและมีประสิทธิภาพ จำเป็นจะต้องขยับเขยื้อนได้อย่างเสรีภายในช่องของมัน หากเกิดการดึงรั้งไว้ประสิทธิภาพเหล่านี้ก็จะเกิดขึ้นมาไม่ได้ เช่น อาหารที่ย่อยแล้วจะถูกบีบผ่านลำไส้ในลักษณะที่มีการประสานกันอย่างดี หากไม่มีการประสานงานที่ดีก็อาจจะมีกระเปาะที่เก็บอาหารบูดๆ เกิดขึ้นในลำไส้ได้ อาหารบูดเน่านั้นก็จะปล่อยสารพิษออกมาเป็นอันตรายต่อร่างกาย ดังนั้นจึงมีความสำคัญมากในการฟื้นฟูให้ลำไส้หรืออวัยวะอื่นๆ ทำงานได้อย่างถูกต้อง
เทคนิคที่ใช้ในการนวดอวัยวะภายใน จะคล้ายกับเทคนิคการนวดกะโหลกศีรษะ และกระดูกสันหลังขั้นพื้นฐานมาก ซึ่งมันจะเป็นการต่อเนื่องหรือขยายผลกระทบจากการคลายขมวดที่กะโหลกศีรษะและกระดูกสันหลังต่อไปอีก ผู้ให้การบำบัดสำหรับการนวดอวัยวะภายในนี้ จะต้องจัดการกับสิ่งที่ตนเชื่อว่า เป็นชีพจร ที่สมดุลในอวัยวะแต่ละอวัยวะ โดยจะพยายามเหนี่ยวให้อวัยวะที่ออกไปจากที่ตั้ง กลับมายังศูนย์กลาง เพื่อให้อยู่ในสภาพที่สมดุลเป็นปกติ
เรียบเรียงโดย:สุวิชญ์ ปรัชญาปารมิตา