ประวัติความเป็นมาของอาหารมังสวิรัติ

อาหารมังสวิรัติมีประวัติความเป็นมาอันยาวนานเริ่มตั้งแต่ในสมัยกรีซโบราณ ยุคของ ปีธาโกรัส (Pythagoras) ซึ่งมีการบันทึกว่าชาวกรีซโบราณไม่กินเนื้อสัตว์ เนื่องจากมีความเชื่อว่าหลังจากการตายแล้ววิญญาณของมนุษย์สามารถไปเกิดในสัตว์ได้ และวิญญาณสัตว์ก็อาจจะไปเกิดในมนุษย์ได้ด้วย

ตั้งแต่สมัยก่อนพุทธกาล อาหารมังสวิรัติได้เริ่มต้นในประเทศอินเดีย เนื่องมาจาก คำสอนธรรมะที่เผยแพร่ในศาสนาต่างๆ ผู้ที่นับถือศาสนาฮินดู (Hindu) ส่วนใหญ่นิกายเจน (Jain) พุทธศาสนา และศาสนาอื่นๆ ที่มาจากอินเดียนั้นได้ปฏิบัติตนเป็นนักมังสวิรัติอย่างต่อเนื่อง มาจนถึงปัจจุบัน ทำให้อินเดียเป็นประเทศที่มีนักมังสวิรัติหลายล้านคนและมีจำนวนมากที่สุดในโลก

คำสอนในศาสนาฮินดูกล่าวว่า อาหารมีผลกระทบและสามารถเปลี่ยนบุคลิกลักษณะ นิลัย อารมณ์ และจิตใจคนได้ ซาวฮินดูเชื่อในหลักการคำสอนของอหิงสา (ahimsa) คือไม่มีการเบียดเบียน ซึ่งกันและกัน และเชื่อว่าเนื้อสัตว์ทำให้คนมีอารมณ์ก้าวร้าว ความรุนแรง และสภาพจิตใจที่มี ความวุ่นวายซึ่งเรียกว่า “รายาส” (rajas) ในทางตรงข้าม อาหารมังสวิรัตินั้นมีความบริสุทธิ์ ส่งเสริมจิตใจให้เกิดความเมตตา ความสงบเยือกเย็น ลันติภาพทางจิตวิญญาณ และจำเป็นมาก ในการยกระดับจิตวิญญาณของคนอีกด้วย เพราะเขาเชื่อกันว่า สัตว์ทั้งหลายมีวิญญาณ

ที่มา : กองการแพทย์ทางเลือก กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก กระทรวงสาธารณสุข