เป็นวิธีการบำบัดรักษาเพื่อสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคตามธรรมชาติของผู้ป่วยแบบพิเศษ เพื่อจะได้ต่อสู้กับโรคที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ โรคมะเร็ง
วิธีการและเทคนิคการเสริมภูมิคุ้มกันของวิธีการของลีฟวิ่งสตันประกอบด้วยกันหลายอย่าง รวมทั้งการใช้วัคซีน อาหารและโภชนาการ วิตามิน การให้คำปรึกษาด้านจิตวิทยา การล้างพิษ การใช้ยาปฏิชีวนะเพื่อเอาชนะโรคติดเชื้อ และการใช้ยาแผนโบราณ ที่สอดคล้องกับการส่งเสริมระบบภูมิคุ้มกันตามธรรมชาติ
ในปี ค.ศ.1971 แพทย์หญิงเวอร์จิเนีย เวอร์เทล-คาสป์ ลีฟวิ่งสตัน(Virginia Wuerthele-Caspe Livingston) หรือ เวอร์จิเนีย ลีฟวิ่งสตัน-วีลเลอร์(Virginia Livingston-Wheeler) ได้ก่อตั้งคลินิกลีฟวิ่งสตัน ขึ้นมาในซานดิเอโก แคลิฟอร์เนีย ร่วมกับสามีของเธอ คือ แอฟตัน มังค์ ลีฟวิ่งสตัน(Afton Munk Livingston) เธอเกิดที่เมืองมีดวิล เพนซิลวาเนีย สหรัฐอเมริกา หลังจากที่จบการศึกษาจากวิทยาลัยวาสซาร์(Vassar) เธอก็ไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์ค และได้รับปริญญาแพทย์ศาสตร์จากที่นั่น เธอทำงานในตำแหน่งอาจารย์และนักวิจัยมาหลายแห่ง
แพทย์หญิงเวอร์จิเนีย ลีฟวิงสตัน ดำเนินงานวิจัยและรับรักษาผู้ป่วยที่เป็นโรคเกี่ยวกับภูมิคุ้มกันบกพร่อง อย่างเช่น มะเร็ง ไขข้อ ลูพัส(Lupus ในที่นี้น่าจะหมายถึง Lupus erythematosus ซึ่งระบบภูมิคุ้มกันโจมตีเนื้อเยื่อเกี่ยวพันราวกับว่ามันเป็นสิ่งแปลกปลอม หรือเชื้อโรคที่บุกรุกเข้ามาในร่างกาย) และสเคลอโรเดอร์มา(Scleroderma ความผิดปกติที่ระบบภูมิคุ้มกันอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งระบบภูมิคุ้มกันโจมตีเนื้อเยื่อของร่างกาย เกิดขึ้นได้กับส่วนต่างๆ มากมาย เช่น ผิวหนัง เส้นโลหิต ไต ปอด หัวใจ ทางเดินอาหารและข้อต่อต่างๆ) และเมื่อปี ค.ศ.1990 เธอก็ได้ถึงแก่กรรม งานนี้วางรากฐานให้กับศูนย์การแพทย์มูลนิธีลีฟวิงสตัน ในโปรแกรมการเสริมระบบภูมิคุ้มกันเพื่อต่อสู้โรคเหล่านี้
ดร.ลีฟวิงสตันเชื่อว่า สาเหตุของโรคมะเร็งเกิดจากจุลชีพชนิดหนึ่งที่อาศัยอยู่ในร่างกายของเราทุกคน เธอเรียกจุลชีพชนิดนี้ว่า โพรจีนิเตอร์คริพโตไซด์ หรือเรียกย่อๆ ว่า พีซี.(Progenitor cryptocides หรือ PC)
เมื่อระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายอยู่ในภาวะที่อ่อนแอหรือถูกกดดันก็จะทำให้เกิดโรคมะเร็งขึ้น
ปัจจัยหนึ่งที่ขาดเสียมิได้ของการบำบัดรักษาโรคด้วยภูมิคุ้มกันในยุคสมัยใหม่ คือ อาหารการกินที่เหมาะสม เนื่องจากระบบภูมิคุ้มกันไม่อาจจะดำรงอยู่ด้วยอาหารชนิดที่หมดชีวิตชีวาเพราะผ่านกระบวนการปรุงแต่งมากเกินไป เธอจึงแนะนำให้รับประทานอาหารมังสวิรัติที่ประกอบด้วยอาหารที่ยังเป็นๆ ผักดิบหรือที่ปรุงเพียงเล็กน้อย ให้เอ็นไซม์และวิตามินที่จำเป็นแก่ระบบภูมิคุ้มกันที่ดี ดร.ลีฟวิงสตันเชื่อว่า อาหารจำพวกสัตว์ปีกทุกชนิดนั้นมีจุลชีพคริพโตไซส์ สิงสู่อยู่จึงต้องตัดออกไปให้หมด
ความคิดของแพทย์หญิงลีฟวิงสตันนี้ก็เป็นที่ตั้งข้อกังขากันมาก ด้วยเชื้อพีซี.นั้น เป็นแบคทีเรียที่คล้าย หรืออยู่ในสายพันธุ์ใกล้เคียงกับแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคเรื้อนและวัณโรค และแม้ว่าแบคทีเรียชนิดนี้ และชนิดอื่นๆ อีกมากมายจะพบในผู้ป่วยที่เป็นมะเร็งส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันเกี่ยวข้องกัน ทั้งนี้เพราะผู้ป่วยเป็นมะเร็งมีภูมิคุ้มกันอ่อนแออยู่แล้ว ในอีกทางหนึ่งก็เป็นที่น่าสนใจว่า คนชรามีความเสี่ยงที่จะเกิดเป็นมะเร็งมากขึ้น และก็มีการผลิตกรดในกระเพาะอาหารน้อยลง กรดในกระเพาะอาหารนี้นัยว่าช่วยทำลายจุลชีพหลายชนิดที่บุกรุกเข้ามาในร่างกาย เรื่องมะเร็งมีสาเหตุมาจากเชื้อโรค ก็มีความเป็นไปได้อยู่บ้างเหมือนกัน เพราะผู้ใหญ่วัยชราเป็นมะเร็งกันมากกว่าคนที่มีอายุน้อยกว่า
มีหนังสือที่เขียนโดย ดร.เวอร์จิเนีย วีลเลอร์ ชื่อว่า Food Alive: A Diet for Cancer and Chronic Disease(อาหารมีชีวิต: การกินอาหารเพื่อรักษาโรคมะเร็งและโรคเรื้อรัง) ซึ่งเป็นหนังสือที่ดีมาก ตีพิมพ์ในปี 1977 ได้บรรยายถึงอาหารมังสวิรัติชนิดที่เป็น “อาหารเป็นๆ” ของเธอ กับหนังสือชื่อเรื่องว่า Conquest of Cancer(พิชิตโรคมะเร็ง) ที่ให้รายละเอียดเกี่ยวกับเทคนิคทางการแพทย์และบอกผลลัพธ์เด่นๆ ของการบำบัดรักษาคนไข้ของเธอ ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1984
ศูนย์การพัฒนามูลนิธิลีฟวิงสตัน ได้ใช้แบบอย่างที่ ดร.ลีพวิงสตัน พัฒนาขึ้นมาด้วยการค้นคว้าวิจัยตลอดระยะเวลา 50 ปี ในการจัดโปรแกรมการบำบัดรักษาโรคด้วยการเสริมภูมิคุ้มกันนี้
หากมีความสนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้สามารถติดต่อได้ที่ศูนย์การแพทย์มูลนิธิลีฟวิงสตัน ตามที่อยู่ดังนี้
Livingston Foundation Medical Center
3232 Duke Street
San Diego, CA 92110, USA.
โทรศัพท์ (619) 224-3515
เรียบเรียงโดย:สุวิชญ์ ปรัชญาปารมิตา