สำหรับผู้ใส่ใจในการรักษาสุขภาพ ทั้งสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

สายตาสั้นใส่แว่นแล้วดูไกลชัดดูใกล้ไม่ชัดเป็นเพราะสาเหตุอะไร


สายตาสั้น คือการที่ภาพที่เกิดขึ้นข้างในตา ไปตกอยู่หน้า จอภาพซึ่งในการแก้ไขเราจำเป็นจะต้องใช้เลนส์เว้าไปวางไว้ที่หน้า ลูกตา เพื่อให้ภาพที่ไกลมาตกอยู่บนจอรับภาพพอดี เมื่อมาอ่านหนังสือเท่ากับเป็นการดูใกล้ และภาพตัวหนังสือจะตกไปอยู่หลังจอภาพ เพื่อปรับภาพให้ชัด กล้ามเนื้อภายในลูกตาต้องทำงานบีบตัวเพื่อให้แก้วตานูนตัวมีกำลังมากขึ้น ภาพตัวหนังสือก็จะตกบนจอภาพพอดี คล้ายกับว่าใส่เลนส์นูนซ้อนเข้าไปอีก ในการบีบตัวของกล้ามเนื้อภายในลูกตานี้จะทำให้เกิดความเครียดในตาได้ ดังนั้น แทนที่จะทำให้ตาเป็นเลนส์นูนโดยการบีบกล้ามเนื้อลูกตา บางคนเลยถอดแว่นสายตาสั้นออกเมื่อเวลาอ่านหนังสือ หรือเรียกง่ายๆ ว่าขี้เกียจเพ่งนั้นเอง พอนานๆ เข้ากล้ามเนื้อภายในตาก็อ่อนแอลง เพราะไม่ค่อยได้ทำงาน คนๆ นั้นจึงต้องถอดแว่นทุกทีเวลาจะดูอะไรใกล้ๆ เรียกได้ว่าตาแก่ก่อนวัย ถ้าจะแก้ไขก็ต้องใส่แว่นตลอดเวลา รวมทั้งเวลาอ่านหนังสือด้วย แรกๆ อาจจะยากหน่อย แต่ค่อยๆ เพิ่ม ขึ้นตอนหลังกล้ามเนื้อแข็งแรง ก็ไม่ต้องถอดๆ ใส่ๆ อีก

ส่วนอีกพวกเกิดขึ้นเมื่ออายุประมาณใกล้ 40 ปี หรือ 40 ปีขึ้นไป ซึ่งตอนนี้เป็นตอนที่กำลังในการจัดภาพลดลง (ตาคนสูงอายุ) พูดง่ายๆ คือ กล้ามเนื้อในลูกตาอาจอ่อนลงหรือแก้วตาเปลี่ยนรูปร่างเป็นเลนส์นูนยากเข้า ความสามารถในการจัดภาพระยะใกล้จึงทำได้ยากหรือไม่ได้เลย เขาจึงพบว่า ถอดแว่นออกจะเห็นสบายขึ้น เพราะตามที่กล่าวแล้วการถอดแว่นตาสั้นออกเท่ากับเอาแว่นนูนสวมใส่เข้าไป ถ้าผู้ใดที่ตาสั้นเมื่ออายุราวๆ 40 ปีมีอาการ เช่นนี้ก็แสดงว่าต้องมีการเปลี่ยนแว่นใหม่ที่ระยะใกล้ คือต้องมีแว่น 2 อันไกลและใกล้หรือมีแว่นสองชั้น ทั้งนี้เป็นไปตามธรรมชาติ มิใช่ว่ามีโรคอะไรเกิดขึ้นแต่อยากขอแนะว่าการเปลี่ยนครั้งนี้เป็นช่วง จังหวะที่เราควรพบแพทย์ เพราะโรคบางอย่าง เช่นต้อกระจก ต้อหิน มักจะเริ่มจากวัยนี้ไป จึงเหมาะที่ให้แพทย์ตรวจเช็คเสีย

↑ กลับสู่ส่วนบนของหน้า