มักเป็นภาวะที่พบได้ในหญิงให้นมบุตรในระยะเดือนแรกๆ เป็นครั้งคราว
สาเหตุ
เชื้อที่ทำให้เกิดโรค คือ เชื้อแบคทีเรีย ที่พบได้บ่อย ได้แก่ สแตฟีโลค็อกคัสออเรียส โดยเชื้อจะเข้าไปทางหัวนมที่ปริหรือแตกไปสู่เต้านม
อาการ
ลักษณะของเต้านมจะบวมแดงร้อนและปวดมาก ต่อมน้ำเหลืองที่ใต้รักแร้ข้างเดียวกับเต้านมที่เป็นฝีจะโตและเจ็บร่วมด้วย ผู้ป่วยจะมีอาการไข้ หนาวสั่น หากปล่อยทิ้งไว้ไม่ได้รับการรักษาฝีที่เต้านมอาจแตกและมีหนองไหลออกมาได้
การรักษา
1. ไม่ควรให้เด็กดูดนมข้างที่เป็นฝี แต่ข้างที่ปกติให้ดูดต่อไปได้ เพื่อป้องกันมิให้นมคัดและช่วยให้หายอักเสบเร็วขึ้น ควรใช้นิ้วรีดนมข้างที่อักเสบเบาๆ ให้น้ำนมไหลออกมา
2. ให้ยาแก้ปวดลดไข้ และยาปฏิชีวนะ เช่น ไดคล็อกซาซิลลิน ไซโพรฟล็อกซาซิน โคอะม็อกซิคลาฟ หรืออีริโทรไมซิน ถ้าอาการดีขึ้นควรใช้ยาปฏิชีวนะต่อไปอีกประมาณ 5-7 วัน แต่ควรนำผู้ป่วยส่งโรงพยาบาลหากภายใน 3 วันหลังจากให้ยาอาการยังไม่ดีขึ้น แพทย์อาจต้องผ่าเพื่อระบายหนองออก
การป้องกัน
1. ก่อนและหลังให้เด็กดูดนมควรทำความสะอาดหัวนมด้วยน้ำสุกกับสบู่ก่อน
2. ควรทาด้วยทิงเจอร์เบนโซอินถ้าหัวนมแตก และควรให้เด็กดูดนมครั้งละน้อยๆ แต่บ่อยครั้งขึ้น